"รากคือใบในพื้นดินและใบคือรากอยู่ในอากาศ"

 

ในความเป็นความจริงนั้นธาตุที่สำคัญ คือ ไนโตรเจน ฟอสฟอรัสและโปแตสเซี (NPK) จะอยู่ในรูปของของแข็ง ซึ่งผู้เชี่ยวชาญบางคนเชื่อว่า เพียงพอแล้ว แต่การแสดงข้อมูลจำเพาะขององค์ประกอบทางเคมีในดินไม่ได้รับประกันว่า พืชจะดูดซึมสารอาหารได้ทั้งหมด.

ความต้องการธาตุสารอาหารบางอย่างในแต่ละช่วงของวงจรชีวิตของพืช อาจมีมากกว่าความสามารถทางสรีรวิทยาของพืชจะสามารถจัดหาตัวเองได้ แม้ในขณะที่สารอาหารในดินเหล่านี้มีอยู่อย่างล้นเหลือ โดยโพแทสเซียมที่สามารถละลายน้ำได้ดีและปุ๋ยไนโตรเจนถูกชะล้างออกได้อย่างง่ายจากดินและปุ๋ยฟอสเฟตสามารถเปลี่ยนเป็นแตสเซียมไอออนของแมกนีเซียมอลูมิเนียมและเหล็กลงในรูปแบบที่ไม่ละลายน้ำทางเคมีสำหรับพืช.

 รูปแบบการทำงานของ เฮอร์บากรีน

 สารอาหารทางใบมีการระดมโดยตรงลงในใบพืช ซึ่งเป็นเป้าหมายของการทำปฏิกิริยา จะเริ่มต้นด้วยการเพิ่มอัตราการสังเคราะห์แสงในใบและโดยการทำเช่นนี้ช่วยกระตุ้นการดูดซึมสารอาหารโดยรากพืช.

อาหารเสริมทางใบใช้ร่วมกับปุ๋ยที่เป็นของแข็ง สามารถนำไปใช้อย่างรวดเร็วถูกต้องและความไม่สมดุลของสารอาหารที่ช่วยกระตุ้นการเพิ่มขึ้นของปริมาณรากนี้ ไม่ได้หมายความว่าอาหารเสริมทางใบแทนปุ๋ยของแข็งทั้งหมด แต่การใช้อาหารเสริมทางใบช่วยเพื่อเพิ่มความพร้อมขององค์ประกอบสำคัญที่ใช้ที่มีการใช้ในรูปของแข็ง นี่คือเหตุผลที่จะช่วยลดลงการใช้ปุ๋ยได้ NPK ได้ถึง 50% และผลลัพธ์ที่ดีกว่า.

เมื่อใช้ เฮอร์บากรีน^® โดยตรง ใบจะเกิดปฎิกิริยาหลายๆ อย่างเพิ่มขึ้น ในเวลาเดียวกันที่มีการการสังเคราะห์แสง,คลอโรฟิล เมื่อมีการสังเคราะห์แสงเพิ่มขึ้น เราจะเพิ่มการผลิตและประสิทธิภาพดียิ่งขึ้น การเพิ่มประสิทธิภาพขึ้นนี้สามารถลดความจำเป็นในการใช้ปุ๋ยในดินซึ่งจะทำให้ลดการชะล้างและไหลลงไปของการใส่ปุ๋ยธาตุอาหาร.

คาร์โบไฮเดรตส่วนเกินที่ผลิตโดยพืช เนื่องจากการสังเคราะห์น้ำตาลได้มากขึ้น เนื่องจากคลอโรฟิลเพิ่มขึ้นจะถูกขับออกมาที่รากฝอย ซึ่งกระตุ้นให้เกิดโคโลนีของจุลินทรีย์ในราก โดยการให้แหล่งพลังงานเพิ่มเติมให้กับโคโลนีแบคทีเรีย ในทางกลับกันเมื่อให้ออกซินและสารกระตุ้นรากอื่น ๆ มีรากมากขึ้นและมีรากฝอยเพิ่มมากขึ้น เพื่อเพิ่มความสามารถพืชในการจะใช้ปุ๋ย น้ำและไอออน จุดมุ่งหมายของการปฏิสนธิกับ เฮอร์บากรีน^® จะเหมือนกัน สำหรับทางนำไปใช้ทางดินและทางใบ ซึ่งในความเป็นจริงจะมีการเพิ่มการป้อนอาหารมากขึ้น 8-10 เท่าของของสารอาหารที่พืชต้องการและเพิ่มความเร็วในการนำสารอาหารเหล่านั้นไปใช้อย่างมีประสิทธิภาพ